Ledenverhalen

 

Welkom!

Wie in Alphen aan den Rijn tafeltennis zegt, zegt ATTC. Al bijna 50 jaar biedt ATTC aan alle Alphenaren de mogelijkheid om de tafeltennissport te beoefenen.
Het is een gezellige club met momenteel circa 100 leden en groeiende. Deze leden beleven veel plezier aan alle activiteiten die ATTC ontplooit.
Het is ATTC er alles aangelegen dat (jeugd)leden en ouders zich thuis voelen. Om dit te realiseren draait alles in de club om clubgevoel, verbondenheid, ontmoeting en sportiviteit. Onze leden kunnen dan ook altijd op elkaar bouwen.

Op deze pagina vertellen onze leden enthousiast wie we zijn, wat we doen en wat de tafeltennissport voor hun betekent.
We nemen je dan ook graag mee in hun (of is “ons” beter!) verhaal:

 

Ying wil later Olympisch kampioen worden

De 10-jarige Ying doet nu ruim een jaar aan tafeltennis. Wil ze het nog lang blijven doen? ,,Ja”, antwoordt Ying direct. Iets meer verlegen geeft ze toe dat dat het haar droom is om naar de Olympische Spelen te gaan. ,,Ik wil heel goed worden. Misschien kan ik dan wel winnen.’’

Ying vindt de sport leuk en de andere kinderen in haar trainingsgroep ook. Ze gaat elke dinsdag sporten. Het liefst speelt ze de dubbel. ,,Dat doen we bijna nooit, eigenlijk. We spelen wel eens wedstrijdjes. Ik word wel beter. Ik kan het ook al best goed.”

Ze begon met tafeltennis omdat ook haar vader Mark-Paul lid is van ATTC. Daarvoor had ze het ook wel eens gedaan op de camping. Ying haalt haar vader soms over om een potje tegen haar te spelen.

Naast de trainingen is er ook het KinderTafeltennisFeest en wel eens een speciale tafeltennisdag of –weekend voor de jeugd. Dan doen de jonge spelers spelletjes die iets met tafeltennis te maken hebben. ,,We zetten dan een dikke mat tussen de helften van de tafeltennistafel, zodat je niet kunt zien waar de bal komt”, legt Ying uit. ,,En er staat een kleine tafel en een tafel heel ver weg. Tot nu toe ben ik een keer op de dag geweest. Die avond gingen we bowlen en patat eten.”

De toekomst zal leren of ATTC met Ying een Olympisch kampioen in de gelederen heeft.

 

Weer zo’n sneaky bal van Teus


Teus de Graaf omschrijft zichzelf achter de tafeltennistafel als fanatiek en ‘sneaky’. Samen met zijn teamgenoot Anneke heeft hij er al dertien competities op zitten. ,,Het is echt aan te raden”, zegt de Alphenaar over de wekelijkse krachtmeting. ,,Het leuke is dat je tegen zoveel verschillende mensen speelt.”
Met ‘sneaky’ bedoelt Teus dat hij opvallend vaak ballen op het randje van de tafel speelt of op het net laat stuiteren. Clubgenoten roepen tijdens een potje wel eens: ‘ Weer zo’n sneaky bal van Teus!’

Teus de Graaf omschrijft ATTC als een leuke club, waar mensen een goede band met elkaar opbouwen. ,,De leden zijn belangstellend en iedereen speelt met elkaar”, heeft hij gemerkt in de acht jaar dat hij lid is. ,,Ook de competitie is er voor alle niveaus. Het begint bij de zevende klasse. Dat is echt voor beginners. Je hoeft dus niet goed te zijn voor je kunt meedoen.”
Teus en zijn teamgenoot wisselen vaak tussen de vierde en vijfde klasse in de competitie. In de vijfde worden ze regelmatig kampioen, terwijl het in de vierde altijd knokken is tegen degradatie. ,,In de vierde klasse zijn de spelers net even wat vaster. Ze houden de bal beter op tafel en zijn net wat sneller. Het is echt hard werken.”

Toen Teus 48 jaar was, begonnen zijn knieën te protesteren tegen zijn zaalvoetbalhobby. Tussen zijn 16de jaar en dat moment, had hij ‘misschien vijf keer een batje vast gehad’. ,,Bij tafeltennis had ik van te voren een goed gevoel”, legt hij zijn beslissing uit om bij de club te gaan kijken. ,,Ik kende de sport, omdat ik het rond mijn 16de vaak deed op werk. Ik begon een jaartje bij de recreanten op de woensdagavond, waar ik nog steeds vaak kom. Ze zeiden daar gelijk: „jij kan wel een aardige bal slaan.” En dat heeft hij inmiddels wel bewezen want begin 2017 is Teus , in zijn klasse, Zuid Hollands kampioen geworden!

Tafeltennis is goed voor zijn reactievermogen en beweging, geeft Teus aan. ,,Daarom vind ik het leuk. Je kunt het ook lang volhouden als je gezond blijft. Tot je 70 jaar bent of zelfs 80.”
Ook in die leeftijdscategorie heeft ATTC leden. Dus Teus kan wat decennia door.

 

Anneroos speelt om te winnen

Tafeltennis is een tactische sport. Je moet snel beslissen. Nadenken over hoe je reageert op een bal en dat in een fractie van een seconde. Daarom speelt Anneroos tafeltennis. ,,Je kan er zoveel mee. Aanvallen, topspin, smashen. Ik kan er mijn energie en mijn ei in kwijt.”

Anneroos woont niet in Alphen maar gaat twee keer per week naar Alphen om bij ATTC te spelen. ,,Dit is de vereniging die ik leuk vind, waar ik al van jongs af aan bij speel. Waar ze woont heb je ook een club, maar bij ATTC ken ik iedereen. We hebben hier echt een leuke sfeer. De vereniging vind ik gezellig, gastvrij en laagdrempelig.’’

,,Als kind vond ik het bij ATTC al gelijk leuk”, vervolgt ze. ,,Bij andere sporten ben ik niet eens gaan kijken. In de jeugd had ik een leuk team met een eigen coach. In het voorjaar van 2005 ben ik begonnen. Toen ik 15 jaar was, stopte ik omdat ik een bijbaantje kreeg. Maar op mijn 19de ben ik teruggekomen.” Anneroos bleef namelijk contact houden met haar tafeltennisvrienden. Zij bleven maar vragen wanneer ze weer zou komen spelen. Het bleef trekken en uiteindelijk ging ze overstag. Als jeugdlid begon ze al heel snel met competitie en ook na haar comeback schreef ze zich direct in.

Anneroos doet nu mee in de duo. Haar huidige teammaatje Marcel leerde ze op de vereniging kennen. Het klikte persoonlijk direct en zijn spel bleek ook nog eens ongeveer hetzelfde niveau te hebben als dat van haar. Een goede klik dus.

,,Ik heb plezier in tafeltennis, maar ik wil ook wel winnen. Door de competitie merk ik dat ik beter word. Het is een uitdaging om om te gaan met allerlei verschillende spelletjes, van de verschillende tegenstanders.”

 

Erik leert jeugd hoe machtig een perfecte spinbal voelt

Het kan geen toeval zijn dat Erik Ettema economiedocent is op een middelbare school én al tien jaar jeugdtrainer bij ATTC. Of wel soms? ,,Ik heb altijd al graag dingen willen uitleggen”, erkent Erik. ,,Toch hadden ze op de middelbare school niet verwacht dat ik docent zou worden. Maar ik vind dat het past bij me, omdat ik sociaal van karakter ben en ook behulpzaam.”

Hij heeft er plezier in om de jeugd te trainen. ,,Ik ga graag met jonge mensen om”, legt Erik uit. ,,Door de onbevangenheid en hun enthousiasme voor de kleinste dingen. Jeugdspelers kunnen lachen om de simpelste opmerking of erg trots zijn als ze één bal goed slaan.”
Erik geeft les op een daltonschool, waar zelfstandigheid voorop staat. Daarom spreekt de houding van de jeugdspelers bij ATTC hem erg aan. ,,Wat ik leuk vind, is dat de jeugd hier zelf alles doet in de competitie. De spelers regelen de teltafel, zijn zelf scheidsrechter en geven de stand door. Ik denk dat we ze wel wat meegeven door op die manier te werken.”

De Alphenaar kan zelf ook een aardig balletje slaan. Hij speelt in de tweede klasse. Erik begon bij ATTC toen hij 11 jaar was, in 2002. ,,We hadden een leuke groep jeugdspelers, waarvan er nu nog best een aantal rondloopt hier. Het was en is ook buiten de club gezellig.”
Bescheiden gaat hij verder: ,,Ja, ik speel hoog, maar dat komt vooral omdat ik het zo lang doe. Dan word je beter. Het is voor mij puur ontspanning. Ik vind het gewoon leuk om een balletje te slaan, maar ik wil natuurlijk ook wel winnen.”
Op de middelbare school had hij niet altijd tijd om verschillende avonden per week competitie te spelen en te trainen. Tijdens zijn studie economie kon hij meer ruimte voor de sport maken. ,,Een seizoen was ik zes avonden per week op de club. Ik studeerde overdag en was ’s avonds bezig met competitie, trainen en training geven. Dat was mijn ideale jaar.”

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het werkende leven is druk, toch vindt hij tijd voor de cursus tafeltennistrainer 3. Om nog een stapje hoger te gaan in de taak die hij al jarenlang verricht bij ATTC. Wat wil hij de jeugd leren? ,,Vooral de zelfstandigheid die bij tafeltennis komt kijken”, reageert hij. ,,Bovendien het plezier dat je met het spelletje kunt beleven. Het machtige gevoel dat je hebt als je die perfecte spinbal slaat.”

Reageren is niet mogelijk